Miejska Biblioteka Publiczna

To jest tajemnica Romy Ligockiej: jej książki pisane są zawsze bardzo osobiście i emocjonalnie. Stąd ich siła i wyjątkowa więź z czytelnikami. Pisarka przygląda się światu, który ją otacza, opowiada nam swoje życie - zawsze trochę inaczej, zawsze z innej perspektywy. Refleksyjnie, dojrzale, z łagodnym poczuciem humoru.Najnowsza książka jest może bardziej emocjonalna niż inne. Jej sercem jest bowiem opowieść autorki o tym, jak stara się pomóc bliskiej osobie w najważniejszych, pełnych bólu chwilach - w zmaganiu się z chorobą. Diagnoza brzmi: nowotwór.Roma Ligocka postanawia towarzyszyć choremu przyjacielowi i razem z nim walczyć o każdy kolejny dzień. Dwanaście miesięcy. Szpitalne korytarze. Codzienność choroby. Chwile nadziei i momenty rozpaczy.Jak oswoić pustkę po stracie bliskich? Jak wrócić do siebie? Skąd wziąć siłę?

Roma Ligocka zaprasza czytelnika do wspólnej podróży w najnowszej książce Księżyc nad Taorminą .

"Podróż... Sama się sobie dziwię, ale stale do tego tematu wracam. Na pewno nie jestem typowym podróżnikiem ani tym bardziej turystą.
Ja po prostu wciąż szukam najlepszego miejsca - nie, nie po to, żeby odnaleźć siebie , bo nigdy się nie zgubiłam - ale żeby odnaleźć takie miejsce, gdzie będę mogła ze sobą wytrzymać". [Roma Ligocka]

Miniaturowe felietony dotyczące ważnych rzeczy - Roma Ligocka jako niespieszny przechodzień zapisuje codzienność, przygląda się ludziom i sytuacjom. To jedna z tych książek-czarodziejskich kuferków ze skarbami, do których zawsze warto zaglądnąć. Czy musisz podjąć ważną życiową decyzję lub też właśnie przeżywasz rozstanie z kimś bliskim, czy po prostu czujesz się zwyczajnie smutna i samotna, Roma Ligocka wskaże drugie dno każdej z sytuacji i pokaże zaskakujące aspekty rzeczywistości.Miniatury napisane z właściwą Autorce wnikliwością podbiją serca czytelników, zmuszą do zastanowienia się nad własnym życiem.Tom felietonów bardziej nastrojowy i dotykający znacznie poważniejszych problemów niż poprzedni zbiór "Znajoma z lustra".Fragment felietonu "Wściekłość na schodach"W moim dzieciństwie mówiło się krótko: "Bądź grzeczna". Krzyczeć, tupać, rzucać się na ziemię nie było wolno. Należało być grzecznym-zawsze. Opanowanie, uprzejmość, kontrolowane zachowania służą uporządkowaniu życia, są zdobyczą naszej cywilizacji. Nieokazywanie uczuć daje nam poczucie bezpieczeństwa, nie warto bowiem byle komu i byle gdzie demonstrować własnej słabości. Kto krzyczy nie ma racji"- mówi się słusznie. Mądry głupiemu."-mówi się także. Trzymamy się więc, trzymamy fason, nie zdradzamy wzburzenia, liczymy do dziesięciu, do stu nawet-byle tylko nie wypaść z roli, byle publicznie czy prywatnie się nie zbłaźnić. (.) Tylko dlaczego potem tak często boli nas żołądek? Albo serce, albo wątroba? Może dlatego ze nigdy nie wiemy co, ile i kiedy nam wolno.Roma Ligocka urodziła się w Krakowie w rodzinie żydowskiej. Dorastała w krakowskim getcie. Studiowała malarstwo na Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 60-tych wyemigrowała do Wiednia. Wielokrotnie nagradzana, przez wiele lat pracowała jako kostiumolog i scenograf w licznych europejskich teatrach, operach, także w filmie i telewizji. Dzisiaj malarka i pisarka mieszka w Monachium.